Sprawując, z upoważnienia Wielkopolskiej Izby Rzemieślniczej, nadzór nad przebiegiem przygotowania zawodowego w rzemiośle, Cech wykonuje w szczególności następujące zadania:
współpracuje z samorządem powiatu, dyrektorami i radami pedagogicznymi szkół zawodowych, w których młodociani pracownicy zatrudnieni w celu przygotowania zawodowego u pracodawców rzemieślników realizują dokształcanie teoretyczne oraz organami nadzoru nad warunkami pracy w zakresie uwag i wniosków wynikających z działalności szkoleniowej pracodawców rzemieślników i egzaminów czeladniczych,
przyjmuje od pracodawców szkolących uczniów oświadczenie dotyczące spełnienia warunków umożliwiających prowadzenie przygotowania zawodowego młodocianych i ustalające maksymalną liczbę młodocianych,
prowadzi ewidencję (wykaz) pracodawców rzemieślników zatrudniających młodocianych pracowników w celu przygotowania zawodowego, zawierający informacje o stanie zatrudnienia młodocianych pracowników, kwalifikacjach zawodowych i pedagogicznych osób szkolących – instruktorów praktycznej nauki zawodu,
prowadzi ewidencję (wykaz) umów o pracę w celu przygotowania zawodowego realizowanego u pracodawców rzemieślników,
organizuje cykliczne spotkania instruktażowe z mistrzami szkolącymi – program spotkań w szczególności obejmuje zasady prawne związane ze szkoleniem młodocianych pracowników (zmiany, nowe regulacje), elementy metodyki i dydaktyki związanej z realizacją programu praktycznej nauki zawodu,
prowadzi doradztwo oraz udziela informacji na temat zasad prawnych związanych ze szkoleniem, zarówno dla szkolących pracodawców, jak i młodocianych pracowników oraz uczestniczy w rozstrzyganiu ewentualnych sporów i nieporozumień wynikłych w trakcie trwania przygotowania zawodowego w rzemiośle,
udziela informacji na temat wolnych miejsc na naukę zawodu w rzemiośle oraz pomocy młodocianemu pracownikowi, który z uzasadnionych przyczyn chce zmienić miejsce przygotowania zawodowego, a działania mediacyjne nie przyniosły efektu,
promuje naukę zawodu organizowaną w zakładach rzemieślniczych poprzez udzielanie i upowszechnianie informacji na temat zasad prawnych i organizacyjnych dotyczących przygotowania zawodowego w rzemiośle, ze szczególnym uwzględnieniem praw i obowiązków mistrza szkolącego oraz młodocianego pracownika zatrudnionego w celu przygotowania zawodowego w rzemiośle,
prowadzi pozaszkolne form edukacji, w tym szkolenia w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy.
Po drugiej wojnie światowej w 1945 roku powstał w Rawiczu Powiatowy Związek Cechów. W 1953 roku Związek został zreorganizowany, w wyniku czego utworzony został w Rawiczu Cech Rzemiosł Różnych.
29 listopada 1976 roku nastąpiła uroczysta dla całego rzemiosła rawickiego chwila – otwarcie Domu Rzemiosła. Koszt budowy Domu wyniósł 4,3 mln zł. W realizacji tej inwestycji bardzo duży udział mieli rawiccy rzemieślnicy.
Cech działa na terenie powiatu rawickiego, czyli gmin: Rawicz, Bojanowo, Pakosław, Miejska Górka i Jutrosin. Członkami Cech są również zakłady rzemieślnicze z ościennego województwa dolnośląskiego (gminy Żmigród, Wąsosz, Góra).
Zdobywanie praktycznych umiejętności zawodowych w rzemieślniczych zakładach jest dla młodzieży doskonałą „szkołą zawodu”. Środowisko rzemieślnicze jest zwolennikiem poglądu, że edukacja zawodowa służyć ma przygotowaniu absolwenta do wykonywanej w przyszłości pracy zawodowej. Oznacza to konieczność zapewnienia wysokiej jakości procesu edukacyjnego, a to osiągnąć można jedynie poprzez ścisłe powiązania organizacyjne szkoły z zakładami pracy. Walorami praktycznego kształcenia w rzemieślniczym zakładzie są: poznawanie nowych technologii, materiałów i urządzeń, tworzenie więzi emocjonalnych pomiędzy młodocianym uczniem a pracodawcą, mających istotne znaczenie dla harmonijnej współpracy i realizacji programu nauczania, zapoznanie się młodocianego z warunkami pracy, co zwiększa jego możliwości do podjęcia własnej działalności gospodarczej w przyszłości.
Miasto – siedziba Cechu
Rawicz (Niedźwiedź) jest herbem występującym w źródłach od początku XIV wieku.
W polu złotym znajduje się kroczący niedźwiedź, na nim panna z rozpostartymi ramionami. Rawicz – miasto powiatowe w województwie wielkopolskim, na Wysoczyźnie Leszczyńskiej, nazwę otrzymał od herbu założyciela, A.O. Przyjmy – Przyjemskiego. Lokowany został w 1638 roku na gruntach wsi Sieraków. Dzięki napływowi protestanckich uchodźców ze Śląska w XVIII wieku stał się znanym ośrodkiem włókiennictwa. W okresie zaborów w barokowym klasztorze Reformatów władze pruskie założyły w 1819 roku więzienie dla więźniów politycznych (czynne także podczas II wojny światowej oraz w czasach stalinowskich). W 1919 roku o Rawicz toczyły się bezskuteczne walki powstańców wielkopolskich. Obecnie w 21,5 – tysięcznym Rawiczu rozwinięty jest głownie przemysł metalowy – zakłady urządzeń gazowniczych, fabryka wyposażenia wagonów, ponadto meblarski, papierniczy, odzieżowy. Stare miasto, zbudowane na planie kwadratu i otoczone plantami, stanowi w całości unikatowy zabytek urbanistyczny.